حماسه مهدی

یا مهدی

رخسار یار

به نام خدا

 خال رخسار توباشد کعبه ی مقصود من ماه سیمای توباشد جلوه ی مقصود من 

شمس تابان جمالت نور امید من است وصل دیدار توباشد دلبراموعود من

آنچه شد وابسته ی آن شاهد سیمین عذار رشته یی پیوسته می باشد به تار و پود من

آنچه مقبول سرای یار مهجورم نشد باشد اندر عالم هستی همه مردود من

قامت رعنای معشوقم قیامت می کند گر بپا خیرد به پیش چشم اشگ آلود من

بر سرم سودای عشق آن نگار دلرباست کی فراموشم کند آن سرور ذیجود من

هستم اندر زندگی بر لطف اوامیدوار چون عنایاتش بود صبح و مسا مشهود من

 شائقم من از طفیل پرتو اوزنده ام زانکه بر جا از وجود اوست هست و بود من

وصف روی تو بسوز دل من تسکین است گفتتگوی توو یاد توبسی شیرین است

صفحه ی جان من غم زده از دوری تو فاش گویم که زخونابه ی دل رنگین است

بار هجران تو بر دوش من دلداده ای عزیز دل و جان وه چه عجب سنگین است

گل سیمای تو ای دلبر جانانه ی من رونق باغ وصفا بخش گل نسرین است

خال مشگین رخت قبله ی ایمان من است فخرم اندر د و جهان نزد خلایق این است

غم دل را بزداید زمن آن غمزه ی تو شادمانم که بدل مهر توام آئین است

جان فدای تو وحسن توکه در ملک وجود زوجود تو بگردش فلک دیرین است

نظر لطف زدربار تو دارد شائق نازنینا به نازد که همین اش دین است